İsim düzeyinde var olan sendikalarda dernek seviyesine sokulup işlevsizleştirildi!

22 Temmuz Kemal Türkler’in öldürülmesinin 41’inci yılı. Türkler, 41 yıl önce evinden çıkıp sendikaya giderken alçakça bir pusuyla öldürüldü. Kemal Türkler, 1954-1980 arasında aralıksız 26 yıl Türkiye Maden-İş’in, kuruluşundan Aralık 1977’ye kadar 11 yıl DİSK’in genel başkanlığını yaptı. Tip’in ve DİSK’in bir numaralı kurucusu olan Türkler, Türkiye sendikal hareketini en çok etkileyen sendikal liderlerden biriydi.

Kemal Türkler, 22 Temmuz 1980 günü İstanbul Merter’de, sabah evinden çıkıp sendikaya gitmek üzere arabasına binerken kurşunlanarak eşinin, çocuklarının gözlerinin önünde faşist katiller tarafından öldürüldü.

Türkler’in öldürülmesi Türkiye sendikal hareketinde bir dönemin sona ermesini sağladı. Kemal Türklerin Ölümünden bir buçuk ay sonra 12 Eylül darbesi ile DİSK’in faaliyetleri durduruldu. DİSK kurucu Genel Başkanı Kemal Türkler’in kızı Nilgün Türkler Soydan, babasının öldürülmesinin, aynı zamanda canlı tanığı:

Babasını öldüren katilleri gören ve mahkemede şahitlik yapan Soydan buna rağmen katil Ünal Osmanağaoğlu ve diğerlerinin serbestçe dolaşmasını kabul edemiyor. 30 yıl süren Türkler davasının devlet tarafından bilerek zaman aşımına uğratıldığını ifade eden Soydan, davadan sonra “Ünal Osmanağaoğlu babamın katilidir. Bugün ülkemden nefret ettim. Burada doğduğum için üzülüyorum” demişti. Nilgün Soydan, babasının öldürülmesinin ardından sadece bu davanın peşinde koşmamış; Barış Davası’ndan son aylarda zamanaşımına kurban giden Sivas katliamı ve Hrant Dink davasına kadar adalet için koşturmuştu.

Nilgün Soydan, “1 Mayıs 1977, Çorum, Maraş ve Türkler davası aydınlatılmadan 12 Eylül yargılanamaz” diyor.

Çok da doğru söylüyor. Ne yazık ki benim ülkemde hukuk bu tür konularda suçluyu bulmak değil aklamak üzere görev yaptı. Adalet hiçbir zaman yerine gelmedi. Emperyalizm ve yerli işbirlikçileri her zaman solu ve işçi sınıfını yok etmek için mücadele etti.

Bu kirli savaşı da sağ iktidarlar eliyle başarıyla yürüttüler. 20 yıllık AKP ve tek adam diktatoryasındaysa sendikacılık neredeyse yok edildi. İsim düzeyinde var olan sendikalarda dernek seviyesine sokulup işlevsizleştirildi. Bu nedenle yitip giden devrimci işçi lideri Kemal Türkleri ölümünün 41. yılında saygıyla selamlıyorum. Sevgi, saygı ve eşit yurttaşlar olarak barış ve kardeşlik duyguları içinde insanca ve hakça yaşayalım ve yaşatalım” dedi.